We vertrekken al vroeg naar het vliegveld voor onze vlucht naar Ho Chi Minh City. Alles verloopt voorspoedig en om 9 uur staan we na een vlucht van een klein uur op het vliegveld van HCMC waar we worden opgehaald en naar ons hotel gebracht. Helaas hebben we een chauffeur die geen Engels spreekt, maar wel heel goed is in racen en toeteren. En wat is het hier een chaos zeg. We zijn toch aardig wat gewend, maar zoveel brommers en scooters als hier hebben we zelfs niet in Indonesië of Bangkok gezien. Rijen dik overal waar je kijkt.

Na ongeveer een half uur komen we aan bij ons hotel waar we vriendelijk worden ontvangen met vers fruit en ijswater. Meteen een tour geboekt naar de tunnels uit de Vietnamoorlog.

Omdat de kamer nog niet klaar is wandelen we wat rond in de omgeving van het hotel. Niet echt een inspirerende omgeving, gelukkig zitten we hier maar 1 nacht. Naast het hotel zit een fish spa, dus lekker nog even met de voetjes tussen de visjes.

We zijn inmiddels weer in het hotel en de kamer is verder prima. Ruime kamer, schoon en mooi afgewerkt.

Om 13.00 worden we opgehaald om naar het tunnelcomplex te gaan. Onderweg krijgen we wat informatie van de gids en zien we verder alleen heel veel verkeer. Na ongeveer anderhalf uur zijn we er.

Het tunnelcomplex van C? Chi is een immens netwerk van ondergrondse tunnels in het district Chu Chi van Saigon. Het complex is onderdeel van een nog groter tunnelnetwerk dat vrijwel onder het gehele land doorloopt. De tunnels waren de locatie van verschillende militaire campagnes tijdens de Vietnamoorlog. De tunnels lopen zelfs tot aan Cambodja. Het betreft ongeveer 250 km aan tunnels en er zijn 3 niveaus. De tunnels zijn heel smal en krap, niet gebouwd voor de Europeaan. Het gedeelte wat wij te zien krijgen is speciaal voor de toeristen iets ruimer gemaakt, maar dan nog is het er behoorlijk krap. Je kunt 100 meter afleggen door de tunnels en ongeveer om de 20 meter is een uitgang gemaakt. Ik red de eerste uitgang niet eens want na 2 meter op m’n hurken door de donkere nauwe en benauwde tunnel vlieg ik al terug. Gelukkig was ik de achterste, anders had ik niet terug gekund. Tim komt bij het eerste gat naar boven en Joost red de volle 100 meter. Een deel heeft hij op zijn knietjes moeten doen, maar hij is wel de enige van ons drieën die het hele stuk heeft gedaan.

We krijgen verder veel uitleg over hoe men toen leefde en hoe het er aan toe ging in de tunnels. Heel interessant. Ook leuk om dit in het echt te zien. We hebben natuurlijk wel eens de verhalen gehoord en films gezien, maar nu krijg je een goed beeld van hoe dat was. Ongelofelijk dat men zo kon leven.

Na deze excursie gaan we weer met de bus terug en komen we moe aan bij ons hotel. We proberen nog en restaurant te vinden, maar we komen tot niets beters dan een soort Vietnamese McDonalds, waar de hamburgers dus echt niet te eten zijn..