We zijn met de taxi naar ons vertrekpunt gebracht en vandaar uit begint de vier uur durende reis naar Halong Bay. We zitten in een kleine bus met nog 11 andere toeristen. De reis is zoals in zo veel Aziatische landen best wel een avontuur. Iedereen doet hier waar hij zin in heeft, alles rijd kris kras door elkaar en vooral veel toeteren. Wordt er in andere landen nog wel eens getoetert bij een gevaarlijke bocht of op een kruispunt, hier toetert men overal en vooral heel veel. Daar wordt je af en toe best gek van. En je vraagt je af of er nog iemand naar al dat getoeter luistert of dat men gewoon toetert omdat nu eenmaal zo hoort.

Onderweg worden we natuurlijk nog twee keer gedropt voor commerciele doeleinden. De eerste keer onder het mom van een plaspauze worden we afgezet bij een hal vol met allerlei prullaria zoals houtsnijwerk, beeldjes en andere souvenirs en de tweede keer krijgen we te zien hoe er parels worden gekweekt in Halong Bay, dit wordt in 5 minuten uitgelegd en vervolgens krijg je een kwartier de tijd om allerlei mooie sieraden met parels aan te schaffen.

Dan zijn we eindelijk in de haven van Halong Bay, het wemelt er van de boten en we zijn natuurlijk nieuwschierig naar onze boot. We worden eerst op een kleinere boot neergezet, want onze boot kan niet tot aan de pier varen. Die lelijke oude kleine boten vallen dus gelukkig al af. Na ons trauma met boten op Flores hopen we nu op beter. En gelukkig, het is beter, voor ons ligt een mooie en best wel grote witte boot, waar we de komende twee dagen op verblijven. Omdat we er ook op moeten slapen is het natuurlijk nog wel een dingetje hoe dat slapen dan zal gaan. Als we de boot binnen stappen zijn we al blij verrast, wat een luxe. Er staat een loungebank en er zijn meerdere tafeltjes met zitjes. Dit ziet er goed uit. Dan verzamelen we bij de bar en krijgen wij de sleutel van onze kamer. Kamer ? Ja kamer, we hebben een echte 3 persoonskamer, best ruim voor zo’n boot , met 3 bedden een eigen wc en een eigen douchen en zelfs met airco. Dit is meer dan wij verwacht hadden. We hebben er zin in ! Een kleine tegenvaller; het weer. Het is zwaar bewolkt en af en toe regent het. Maar vol goede moed gaan we van start. We varen richting een eiland, waar we de grootste grotten in de baai gaan bezoeken. Overal om ons heen zijn kleine eilandjes, het is echt heel mooi. Terwijl we varen krijgen we de lunch geserveerd en ook deze valt niet tegen. Heerlijk eten en meer dan genoeg. Met de buikjes rond stappen we even later de boot af een van de eilandjes op. Na een kleine klim komen we bij de ingang van de grotten. Gelukkig wel want het begint net weer te plensen. De grotten zijn echt heel groot, met allerlei mooie lichtinvallen. We brengen hier ongeveer een half uur in door en daarna gaan we weer terug naar de boot. Inmiddels regent het nog harder dus zeiknat komen we op de boot aan. Volgens de planning gaan we nog een half uurtje varen en dan gaan we kayakken tussen smalle doorgangen tussen de eilandjes, maar helaas, het is inmiddels ook gaan onweren en het is niet meer veilig om te gaan kayakken. De boot blijft liggen voor de nacht.

We vermaken ons met wat spelletjes met de andere gasten, spanjaarden en fransen. Het is al bijna donker als de motoren van de boot weer aan gaan en we weer varen. We vragen waar we heen gaan en er wordt ons verteld dat we meer beschut gaan liggen omdat er veel wind komt en dan liggen we wat veiliger. Op onze nieuwe plek aangekomen wordt er een andere boot aan die van ons vastgekoppeld ook omdat dit veiliger zou zijn en de wind minder grip heeft op de boten. Pas later horen we dat tyfoon Haiyan op de noord vietnamese kust afkwam. Gelukkig is hij voor de kust afgezwakt, maar het heeft behoorlijk gespookt op het water. Wij hebben hier niets van meegekregen en lagen lekker te slapen in onze hut aan boord. De dag erna mochten de boten niet uitvaren en werden alle tours gecancelled, toen moesten wij nog terug, maar goed dat wij dit allemaal niet wisten........

Na een goede nachtrust en een redelijk ontbijt hoor ik van Joost dat ik weer een klein legertje kakkerlakken heb gemist in de badkamer. Wat jammer. Het regent weer behoorlijk helaas, maar we varen vrolijk door naar een eiland met een uitkijkpunt, waar je de hele baai kunt overzien. Vol goede moed stappen we de boot af en beginnen aan een enorme klim naar boven. Het was even droog, maar halverwege zijn we alweer nat. Het uitzicht was prachtig en na de nodige foto’s dalen we weer af, om kletsnat weer onze boot op te stappen.

Nog een half uurtje varen we verder naar een eiland waar we wat toeristen afzetten en anderen weer ophalen, waarna we weer terug gaan naar het vaste land. De toeristen die aan boord komen vertellen ons van het noodweer van de afgelopen nacht. Niks van gemerkt dus. We varen terug naar de wal en de regen lijkt wel niet meer te stoppen, ook is het harder gaan waaien. Na zo’n uurtje varen en na de lunch met zelfgemaakte loempia’s staan we weer op het vaste land. Vervolgens kunnen we aan de terugreis beginnen. Dit keer met 1 commerciele stop, de parels worden nu overgeslagen. De rit duurt lang en de bus zit vol, te vol eigenlijk. Ook in de bus horen we dat iedereen terugmoet uit Halong Bay vanwege de tyfoon. We vragen ons af of dit waar is, het viel toch wel mee... Tot we terug in ons hotel zijn en de eigenaar ons ook vraagt of we het een beetje hebben overleefd, en als we dan een beetje aan het surfen zijn op internet het bericht tegen komen op nu.nl dat er in Vietnam 600.000 mensen zijn geevaccueerd ivm tyfoon Haiyan en dat deze zelfde tyfoon op de filippijnen enorm heeft huisgehouden en veel slachtoffers heeft gemaakt komt het besef. Dus toch, ik geloof dat we enorme mazzel hebben gehad. Het gebied wat is geevaccueerd gaan we morgen heen en daar waar de tyfoon aan land is gekomen komen we net vandaan. Terwijl dit speelde lagen wij prinsheerlijk te slapen.

En nu ook naar bed, want morgen vroeg op om naar Hue te vliegen.